Significado y origen de Jannicke
Escandinavo diminutivo femenino de Jan (1), del bajo alemán.
Uso Idiomas en los que se usa Jannicke
(pulsa el botón para escuchar su pronunciación)
Jannicke en otros idiomas
La Biblia: Joanna
búlgaro: Ioana, Ivana, Yana, Yoana
catalán: Joana, Jana
checo: Ivana, Jana, Johana, Janička
galés: Siân, Siwan
- alemán: Jana, Janina, Johanna, Hanna, Hanne
Edad Media: Jehanne, Johanne
griego: Ioanna, Nana
- inglés: Jane, Jean, Jeanne, Joan, Joanna, Johanna, Johnna, Shan, Shauna, Shavonne, Shawna, Sheena, Jo, Joanie, Joann, Joanne, Joetta, Joey, Johna, Jolene, Jonelle, Jonette, Joni, Jonie
- español: Juana, Juanita
estonio: Johanna
vasco: Jone
finés: Janina, Johanna, Hanna, Hannele, Janna, Jenna, Jenni, Jonna
- francés: Jeanne
irlandés: Chevonne, Shavonne, Shevaun, Shevon, Síne, Siobhan
gallego: Xoana
croata: Ivana, Žana
húngaro: Johanna, Hanna
islandés: Jóhanna, Jóna
- italiano: Giovanna, Gia, Gianna, Giannina, Giovannetta, Vanna
lituano: Janina
macedonio: Ivana, Jovana
neerlandés: Jana, Janna, Johanna, Hanna, Hanne, Hannie, Janneke, Jantine, Jantje, Jennigje, Johanneke
polaco: Janina, Joanna, Asia, Joasia
- portugués: Joana, Joaninha
rumano: Ioana
ruso: Yana, Zhanna
eslovaco: Jana
esloveno: Ivana, Jana, Žana
serbio: Ivana, Jovana