Laurentinus
Significado y origen de Laurentinus
Cognomen Romana que era un derivado del Laurentius (véase Laurence (1)). Saint Laurentinus fue un mártir del siglo III de Cartago.
Uso Idiomas en los que se usa Laurentinus
(pulsa el botón para escuchar su pronunciación)
- La Antigüedad
Laurentinus en otros idiomas
- catalán: Llorenç
- checo: Vavřinec
- danés: Lars, Lorens, Laurits, Lauritz
- alemán: Lars, Laurenz, Lorenz, Lenz
- Edad Media: Larkin, Law
- griego: Lavrentios
- inglés: Laurence, Lawrence, Larrie, Larry, Lauren, Laurie, Lawrie, Laz, Loren, Lorin, Lorrin
- español: Lorenzo
- finés: Lars
- francés: Laurentin
- frisón occidental: Lourens
- irlandés: Labhrás
- croata: Lovre, Lovrenco, Lovro
- húngaro: Lőrinc
- islandés: Lárus
- italiano: Lorenzo, Enzo, Loris, Renzo
- neerlandés: Lars, Laurens, Lourens, Lau, Rens
- noruego: Lars, Lorens, Laurits, Lauritz
- polaco: Wawrzyniec
- portugués: Lourenço
- rumano: Laurențiu
- ruso: Lavrenti, Lavrentiy, Lavrenty
- eslovaco: Vavrinec
- esloveno: Lovrenc, Lovro
- sueco: Lars, Lorens
Femenino de Laurentinus
- La Antigüedad: Laurentina